Vahim deprem bölgesinde olanları Televizyondan seyrediyorum, herkes gibi ... Her seyrettiğimde orada olmak istiyorum. Orada olduğumu hayal ediyorum oradan oraya koşturduğumu, çocukları bir araya toplayıp onlarla ilgilendiğimi düşünüyorum yada hayal kuruyorum diyelim. Tabiki gitmek zor ama bir şeyler yapabilirim dedim Küçük çeçimi kreşe bıraktıktan sonra Karşıyaka çarşısında yardım toplandığını gördüm. Eve geldim evden temiz giyilebilecek kışlık kıyafetleri ayırdım çeçimi kreşe almaya giderken onları götürüm birazda erzak hazırladım çeçimi alıp eve geldim. Televizyonu açtım,, yardım kamyonların yağmalandığını gördüm. Kahroldum umarım buna hemen el konulur..
Küçük çeçimde Televizyonda seyrettiklerimi duydu çadır eksikliğinden bahsedildiğini fark etmiş olacak ki günün en önemli cümlesini söyledi "anne oyun çadırımı oraya gönderelim mi?" dedi.... çeçim benim yaaa ... Güzelim...Tabi bu olabilecek bir şey değil ama olsun...
Bir çocuğun içinde ne kadar yardımseverlik duygusu, merhamet duygusu varsa o çocuğun büyüse de bunu kaybetmeyeceğini ilk önce iyi bir İnsan olacağını düşünüyorum......
4 yorum:
bi okurum gitti yardım ediyor.
:)
ne güzel harika..eminim benim gibi birçok insan orada olmak istiyordur..
evet keşke imkanımız olsada bizde gitsek.. belki ilerleyen zamanlarda.. bu kargaşa içinde bizde ne olduğunu anlamayız diye düşünüyorum doğrusu.. en azından herkes deprem konutlarına yerleşsin bence toplaşıp bir tur yapalım sizi unutmadık ve her zaman yanınızdayız turu.. şı sıra zaten çok giden var hele haberciler oradaki nufus kadar vardır sanırım !
Keşke hepimiz orda olabilsek. Ben diyabetk olmasam şimdi orda idim..
Yorum Gönder